Kepada SEMUA PEROKOK yang TIDAK BERTANGGUNGJAWAB & PALUI!!!!!!!

Kandungan Berbahaya Dalam Rokok (Fakta)
Setiap batang rokok yang dinyalakan akan mengeluarkan lebih 4 000 bahan kimia beracun yang membahayakan dan boleh membawa maut. Dengan ini setiap sedutan itu menyerupai satu sedutan maut. Di antara kandungan asap rokok termasuklah bahan radioaktif (polonium-201) dan bahan-bahan yang digunakan di dalam cat (acetone), pencuci lantai (ammonia), ubat gegat (naphthalene), racun serangga (DDT), racun anai-anai (arsenic), gas beracun (hydrogen cyanide) yang digunakan di "kamar gas maut" bagi pesalah yang menjalani hukuman mati, dan banyak lagi. Bagaimanapun, racun paling penting adalah Tar, Nikotin dan Karbon Monoksida.

Tar mengandungi sekurang-kurangnya 43 bahan kimia yang diketahui menjadi penyebab kanser (karsinogen). Bahan seperti benzopyrene iaitu sejenis policyclic aromatic hydrocarbon (PAH) telah lama disahkan sebagai agen yang memulakan proses kejadian kanser.

Nikotin, seperti najis dadah heroin, amfetamin dan kokain, bertindak balas di dalam otak dan mempunyai kesan kepada sistem mesolimbik yang menjadi punca utama penagihan. Sindrom ketagihan terhadap nikotin yang ditunjukkan dengan gejala gian, tolerans dan tarikan, adalah mungkin lebih hebat berbanding najis dadah. Malah daripada kajian saintifiknya nikotin itu juga sejenis najis dadah, sepertimana yang telah diiktiraf oleh dunia perubatan. Seseorang yang kehabisan rokok kadangkala berkelakuan seperti mengalami gangguan akal dan dalam keadaan yang amat tertekan sekali. Oleh itu terlalu sukar untuk sesiapa yang telah terjerat dengan ketagihan merokok, meninggalkan tabiat itu untuk selamanya, kecuali dengan ikhtiar yang serius dan kehendak Allah jua.

Nikotin turut menjadi punca utama risiko serangan penyakit jantung dan strok. Hampir satu perempat mangsa pesakit jantung adalah hasil punca dari tabiat merokok. Di Malaysia, sakit jantung merupakan menyebab utama kematian sementara strok adalah pembunuh yang keempat.

Karbon Monoksida pula adalah gas beracun yang biasanya dikeluarkan oleh ekzos kenderaan. Gas ini menjejaskan bekalkan oksigen ke tisu-tisu hingga ianya menjadi terencat dan akhirnya boleh menyebabkan maut sekiranya paras karbon monoksida di dalam badan melebihi 60%.

Apabila racun rokok itu memasuki tubuh manusia ataupun haiwan, ianya akan membawa kerosakkan pada setiap organ disepanjang laluannya, iaitu bermula dari hidung, mulut, tekak, saluran pernafasan, paru-paru, saluran penghazaman, saluran darah, jantung, organ pembiakan, sehinggalah ke saluran kencing dan pundi kencing, iaitu apabila sebahagian dari racun-racun itu dikeluarkan dari badan.

Kesan Asap Rokok Kepada Si Perokok Dan Orang Disekeliling
Si perokok bukan sahaja perlu bertanggungjawab pada diri sendiri tetapi turut bertanggung jawab pada orang disekeliling akibat daripada bahaya asap rokok. Asap rokok yang dihidu oleh perokok atau mereka yang berada di sekelilingnya, akan memasuki rongga mulut dan hidung melalui kerongkong ke paru-paru. Kandungan asap rokok akan menyebabkan kerosakan tisu di sepanjang perjalanan di ruang ini. Ia boleh menyebabkan pelbagai penyakit di mulut, kerongkong, paru-paru dan barah. Asap akan melalui saluran pernafasan ke dalam paru-paru dan merosakkan saluran bronkus, menyebabkan bronkitis, penyakit di bahagian paru paru. Ia juga akan merosakkan pundi udara dalam paru-paru (alveoli) dan menyebabkan penyakit emfisima.

Asap rokok yang dihidu juga akan melalui saluran penghadaman dan pencernaan, yang boleh menyebabkan pelbagai penyakit di bahagian esofagus, perut dan pankreas.

Racun dalam asap rokok yang larut air akan memasuki sistem saluran darah dan dibawa ke seluruh badan. Bahan nikotin, bukan saja memberi sifat ketagihan, malah menyebabkan saluran darah arteri menjadi sempit. Ia juga merosakkan dinding arteri dan akan memudaratkan organ berkaitan.

Kesan ini, dalam jangka panjang, akan menyebabkan simptom kebas pada kaki, jari, migrain, sakit kepala, pedih ulu hati, kekejangan otot kaki, serangan penyakit jantung dan sebagainya.

Racun rokok akhirnya disaring dalam buah pinggang dan dihapuskan dari badan melalui air kencing. Dalam proses ini pula, berlaku satu lagi keracunan hasil penguraian kimia asap rokok yang turut merosakkan buah pinggang. Racun dalam air kencing juga menyebabkan kerosakan pundi kencing.

Racun akibat merokok juga mempunyai kesan tindak balas terhadap ubat-ubatan. Secara umum diketahui merokok boleh menjejaskan fungsi beberapa kumpulan enzim di hati dan ada kalanya ia boleh memperhebatkan kesan sampingan sesuatu ubat itu.

Kesan Asap Rokok Terhadap Isteri Perokok Adalah :
- Melahirkan bayi yang kurang berat badan
- Melahirkan bayi yang tidak cukup bulan
- Lebih terdedah kepada kanser
- Mengurangkan kesuburan dan putus haid awal

Kesan Asap Rokok Terhadap Anak Perokok :
- Lebih mudah mendapat lelah
- Mendapat jangkitan paru-paru
- Pertumbuhan paru-paru kanak-kanak terganggu
- Mudah menjadi perokok apabila dewasa kelak

Statistik Kematian Akibat Tabiat Merokok
Di Malaysia, merokok menyumbang kepada lebih 10,000 kematian setahun; 30 peratus daripadanya disebabkan 10 jenis kanser, iaitu paru-paru, mulut, esofagus, tekak, pankreas, pundi kencing, buah pinggang, serviks, kolon dan perut, 50 peratus kematian berpunca daripada sakit jantung dan strok dengan pecahan 25 peratus masing-masing.

Menurut Dr Sallehudin, lebih 100,000 perokok dimasukkan ke hospital kerajaan di seluruh negara akibat sakit jantung, kanser dan penyakit sekatan pulmonari kronik (COPD) dan lebih penting, negara mengalami kerugian kira-kira RM20 bilion setahun bagi menanggung kos rawatan dan kehilangan produktiviti.

Faedah Berhenti Merokok
- Hidup lebih lama
- Dapat menghindari racun
- Dapat melindungi diri, keluarga dan orang lain daripada bahaya merokok
- Menjadi teladan yang baik kepada anak-anak
- Dapat meningkatkan kecergasan serta memiliki tubuh yang sihat
- Meningkatkan deria rasa dan bau
- Gigi lebih putih dan nafas lebih segar
- Dapat mengelakkan budaya membazir dengan menggunakan wang untuk membeli rokok kepada tujuan yang lebih baik dan bermanfaat.

STROK

Strok (angin ahmar) merupakan masalah kesihatan yang diakibatkan oleh salur darah tersumbat dan gangguan bekalan darah ke bahagian-bahagian otak yang mengakibatkan bahagian tersebut tidak mendapat cukup oksigen. Biasanya penyakit ini menyerang seseorang secara tiba-tiba sehingga boleh menyebabkan kematian ataupun lumpuh separuh badan. Terdapat beberapa faktor yang boleh menyebabkan strok. Faktor ini terbahagi kepada dua jenis iaitu faktor yang tidak boleh diubahsuai seperti usia yang lanjut dan jantina manakala faktor yang boleh diubahsuai di antaranya ialah tekanan darah tinggi, tabiat merokok, paras kolesterol yang tinggi, obesiti dan pengambilan alkohol.

 

95% daripada semua serangan strok melibatkan mereka yang berusia 45 tahun ke atas dan 2/3 strok berlaku di kalangan mereka yang berusia melebihi 65 tahun. Dengan peningkatan faktor usia, risiko seseorang menemui ajal sekiranya diserang strok juga turut meningkat. Walaubagaimanapun strok boleh menyerang pelbagai peringkat umur termasuk janin. Faktor jantina juga memainkan peranan yang penting; iaitu kaum lelaki mempunyai risiko yang lebih tinggi berbanding dengan kaum wanita yang putus haid (menopaus). Sesetengah pendapat juga mengatakan bahawa lelaki mempunyai kemungkinan 1.25 kali ganda lebih berisiko untuk diserang strok berbanding wanita. Walaubagaimanapun, 60% punca kematian yang diakibatkan oleh strok berlaku di kalangan wanita.

 

Tekanan darah tinggi dan paras kolesterol yang tinggi merupakan faktor risiko yang penting yang boleh diubah dan dikawal melalui pemakanan dan gaya hidup yang sihat. Merokok pula boleh menyebabkan kerosakan pada jantung yang disebabkan oleh pembentukan plak pada salur darah. Obesiti atau kegemukan dikaitkan dengan peningkatan risiko penyakit strok. Pengenalpastian obesiti adalah dengan menilai Indeks Jisim Tubuh (BMI) iaitu berat badan (kg) ÷ ketinggian (meter)². Pengambilan alkohol yang berlebihan turut menyumbang kepada penyakit ini.

           

               Strok boleh dikategorikan kepada dua iaitu iskemia (salur darah tersumbat) dan strok pendarahan. Strok iskemia lebih cenderung berlaku ke atas individu yang berusia 60 tahun ke atas. Ianya terjadi apabila salur darah ke otak tersumbat yang menyebabkan aliran darah menjadi perlahan dan gumpalan akan terbentuk serta ianya menghalang pengaliran darah ke otak. Hampir 80% daripada strok adalah strok iskemia. Manakala strok jenis pendarahan adalah jarang berlaku iaitu antara 15-20%. Ianya adalah sejenis strok yang terjadi apabila salah satu daripada salur darah di dalam otak pecah atau berdarah. Ianya lebih berbahaya dan boleh menyebabkan ajal serta peluang pemulihan sepenuhnya agak tipis.

             

              Hasil daripada kajian yang dijalankan, lemak LDL adalah berlebihan di dalam pesakit strok yang menyebabkan ianya melekat pada dinding salur darah dan akan menyempitkan saluran darah tersebut yang menyumbang kepada strok. Paras kolesterol yang normal sepatutnya tidak melebihi 5.2 mmol/L atau 200 mg/dL.

 

Rawatan untuk penyakit ini adalah bergantung kepada faktor penyebabnya. Walaubagaimanapun, mendapat terapi rehabilitasi adalah kemestian bagi pesakit ini. Jurupulih anggota dan juga jurupulih pertuturan akan membantu pesakit untuk “mempelajari semula” fungsi-fungsi yang telah hilang dan pesakit harus bersedia untuk menghadapi sesuatu yang tidak dapat dipulihkan.

 

Terdapat kajian yang melibatkan eksperimentasi menggunakan agen vasodilasi, ubat yang mengembangkan salur darah dan meningkatkan pengaliran darah ke otak. Ubat vasodilator ini sudah lama digunakan bagi merawat banyak jenis penyakit, termasuklah penyakit jantung. Penyelidik berharap dapat membantu rehabilitasi mangsa strok dengan meningkatkan pengaliran darah ke otak. Malangnya, buat masa ini kejayaannya adalah terhad, mungkin kerana ianya tidak diberi lebih awal sebaik sahaja pesakit mendapat strok.

Kajian-kajian asas juga memfokuskan kepada aspek genetik strok dan faktor risiko strok. Satu bahagian kajian melibatkan genetik adalah terapi gen. Ianya dilakukan dengan memasukkan gen bagi protein yang dikehendaki ke dalam sel badan.

Pencegahan merupakan satu faktor kesihatan awam yang penting. Oleh itu kita haruslah mengawal pemakanan dan mengamalkan gaya hidup yang sihat untuk menghindari daripada strok.

Demam Denggi/ Dengue Fever - You better WATCH OUT!!!!!!!

Demam denggi ialah sejenis penyakit bawaan nyamuk yang menjadi masalah utama kesihatan awam antarabangsa. Nyamuk aedes boleh dikenali dengan tanda belang hitam dan putih di kaki.Terdapat dua jenis nyamuk aedes yang membawa virus denggi iaitu Aedes aegypti mempunyai tanda atau tompok putih-perak di kepala yang terbang di sekitar rumah dan tinggal di tempat-tempat gelap di dalam rumah manakala Aedes albopictus menunjukkan  terdapat garisan putih-perak di sepanjang pertengahan kepala dan badan, lebih gemar berada di kawasan perumahan di bandar, kebun dan juga di hutan. Kedua-dua jenis nyamuk ini mempunyai persamaan melalui tabiat bertelurnya iaitu lebih gemar bertelur di dalam bekas yang menakung air.  Demam denggi berpunca dari nyamuk Aedes betina yang telah dijangkiti dan membawa virus denggi di dalam badannya. Virus ini kemudiannya dipindahkan kepada manusia semasa proses menghisap darah. Sebaik sahaja seseorang itu digigit, virus denggi akan memasuki dan beredar di dalam aliran darahnya, maka bermulalah penyakit ini.

Memandangkan penyakit ini berlaku di kebanyakan negara tropikal yang terletak di garisan khatulistiwa, sejumlah 2 bilion penduduk di negara-negara ini dibimbangi terdedah kepada denggi. Infeksi denggi mungkin berupa Asymptomaticatau dan Symptomatic, yang mungkin membawa kepada jenis demam denggi tertentu. Dalam perubatan moden, demam denggi adalah sejenis penyakit yang disebabkan oleh virus denggi (virus Flavivirus) yang dibawa oleh nyamuk. Individu yang sihat cenderung menghidap penyakit ini menerusi gigitan nyamuk aedes yang mengandungi virus denggi. Antara jenis demam yang kerapkali disebut-sebut ialah demam tanpa mengalami sebarang gejala iaitu denggi klasik (Classical Dengue Fever). Dalam kes ini pesakit mengalami demam kuat selama empat hingga tujuh hari, sengal tulang yang diikuti dengan munculnya bintik-bintik merah di bawah kulit. Demam denggi berdarah (Dengue Haemorrhagic Fever atau Dengue Shock Syndrome) pula mempunyai gejalanya yang hampir sama dengan denggi biasa namun pesakit akan mengalami pendarahan pada hidung, lipatan siku, mulut. Demam denggi berdarah amat merbahaya dan boleh membawa kepada risiko kematian. Ia merupakan punca utama kematian kanak-kanak di kebanyakan kawasan tertentu di negara-negara tropikal.

Pesakit yang mengalami tanda-tanda dan menunjukkan gejala-gejala demam denggi hendaklah mendapatkan rawatan segera. Kebiasaannya pesakit yang disyaki denggi akan diberikan ubat demam dan dinasihatkan berehat serta digalakkan meminum air dengan lebih kerap. Pesakit akan dimasukkan ke wad sekiranya disyaki menghidap demam denggi berdarah dan semasa menjalani sesi rawatan pesakit akan di beri  rawatan utama iaitu terapi sokongan. Pesakit digalakkan untuk mengekalkan cecair  badan mengambil air dengan banyak. Sekiranya pesakit tidak mahu  atau mampu minum, air  akan ditambahan melalui cecair intravena akan diberikan untuk menghalang kekeringan air dalam badan dan hemoconcentration teruk. Pemindahan darah mungkin diperlukan sekiranya kuantiti platlet darah turun dengan mendadak.

Simptom-simptom demam denggi ialah:
-         demam kuat secara mengejut.
-         demam berterusan
-         sakit teruk pada tulang-tulang, otot, sendi, mata
-         ruam atau bintik merah di kulit
-         pendarahan di bawah kulit, hidung serta gusi
-         pesakit juga akan mengalami sakit kepala
-         hilang selera makan
-         muntah-muntah dan sakit perut.

Ia kemudian diikuti dengan denyutan nadi yang lemah, tekanan darah rendah (hipotensi), kulit menjadi dingin serta lembap dan terasa tidak selesa. Pesakit yang mengalami renjatan adalah dalam keadaan bahaya dan boleh mengancam nyawa jika rawatan bersesuaian tidak diberikan. Dalam sesetengan keadaan tertentu, jika rawatan tidak diberikan dengan segera pesakit mungkin akan meninggal dunia dalam tempoh 12 – 24 jam.

Amalan Pencegahan

Amalan pencegahan boleh dilakukan dengan menjaga kebersihan sekeliling rumah sama ada di dalam dan di luar rumah bagi menghindarkan pembiakan nyamuk. Pekara ini perlu kerana tanpa kita sedar kawasan rumah dalah kawasan yang amat sesuai sebagai habitat pembiakan nyamuk Aedes. Cara yang paling praktikal dalam usaha mengelakkan dijangkiti  demam denggi dan menghalang pembiakan nyamuk antaranya ialah  menggunakan penyembur racun serangga, memasukkan ubat pembunuh jentik-jentik ke dalam bekas simpanan air, menutup semua bekas menyimpan air dengan rapat untuk mencegah nyamuk daripada bertelur, sentiasa menukar air di dalam bekas simpanan air, jambangan bunga dan kolah mandi setiap minggu. Orang ramai perlu memberi kerjasama dan membenarkan petugas menyembur kabus (fogging) di dalam rumah. Aktiviti gotong royong membersihkan kawasan persekitaran sangat digalakkan untuk mencegah pembiakan nyamuk aedes.

Justeru itu, demam denggi merupakan penyakit yang sangat berbahaya dan mengancam kesejahteraan hidup dan masyarakat setempat. Walaupun kita kerap didedahkan dengan berita tentang kematian akibat deman denggi ini, masyarakat masih lagi mengabaikan tahap kebersihan rumah dan kawasan persekiran. Masyarakat dan pihak penguatkuasaan perlu lebih melipatgandakan usaha untuk mencegah penyakit demam denggi. Pihak berkuasa perlu melaksanakan penguatkuasan berterusan yang lebih berkesan agar dapat menghapuskan kawasan pembiakkan nyamuk. Sekiranya pekara ini dilaksanakan dengan lebih berkesan sudah pasti masalah denggi dalam kalangan masyarakat kita dapat dikawal dan dikurangkan. Ingatlah “Denggi Membunuh”.

Bisphenol A (BPA) and how to avoid plastics with BPA

I’d only become aware of Bisphenol A (BPA) and its hazards relatively recently. Before this, all I knew was that disposable plastic boxes and drinking water bottles should not be reused too often but I did not know why.

The reason is Bisphenol A which is a compound used primarily in the making of polycarbonate plastics. Polycarbonate plastic is the hard clear plastic usually used in the making of drinking bottles, baby bottles, food containers – the main areas which pose a risk of this chemical leeching into our food and drink and potentially causing toxic reactions including cancer.

According to research, putting hot liquids in plastic containers containing Bisphenol A or allowing liquids to heat up in such containers may cause the plastic to break down and the Bisphenol A to leech into your food and drink. This is the reason why you are not advised to keep your plastic water bottle in your hot car or to use certain plastics in the microwave or to store hot food.

Since I was aware of Bisphenol A and its possible side effects I’ve decided to play it safe and avoid using plastic products which may contain Bisphenol A as far as possible. I use the international Resin Identification Code as a rough guide. If you look at your newer plastic items, you will notice somewhere on it a triangle and a number in it.

This is the code which tells you what sort of plastic this product is made of and how it may be recycled as not all plastics are recycled the same way. I stick to plastics that show Nos. 1, 2, 4, 5 and 6 as apparently no Bisphenol A is used in the polymerization process of these plastics.

You might notice that hard plastic bottles are very commonly found in the household department these days ever since people stopped reusing their mineral water bottles over and over. However, not all plastics are BPA free and I tend to steer clear of plastics that do not show a Resin Identification Code just to be on the safe side.

For bringing food to work, I use Lock n Lock boxes. Mine are all labeled 5 (Polypropylene). For drinking water, I use Bros bottles (No. 5). For food storage, I use Rubbermaid (the Bisphenol A free ones). I could not find any information on the plastics used in Tupperware but this link tells us that only a handful of Tupperware lines contain Bisphenol A. Still I play it safe and only use it to store dry goods like biscuits, sugar etc.

Whilst Bisphenol A leeches out most if the container is heated or if heated items are placed in it, I’m not taking chances. After all, I do not know just how hot “heated” means and neither do I know if it’ll leech out anyway. I do not have kids so I cannot vouch for feeding bottles or children friendly plastics that are Bisphenol A free. If you are a mother and do know, please feel free to help out in the comments below.

The best option for food and drink of course is glass. It can last you nearly forever, has no chemicals, will not stain and is odour-less. It is however, fragile and heavy. I do try to use glass containers for keeping food at home where possible but it also takes up too much space in the freezer Another option is stainless steel but I’m a little bit wary about that too as quality of stainless steel differs and I’ve seen some kinds of stainless steel discolour upon contact with heat too.

Have you thought about this subject? Do you take note of your plastics for food and drink? What products do you know of that are Bisphenol-A free or that you would recommend for keeping food and drink?

Stay healthy!

Regards,Charles Jr.